Grond verkrijgen door bevrijdende verjaring is mooi, maar pas op: schadevergoeding ligt op de loer
Samenvatting annotatie onder Rb. Maastricht 14 november 2018, Prg. 2019/17 m.nt. P.J.M. Ros (ECLI:NL:RBLIM:2018:10698).
Buurman heeft een stuk grond door bevrijdende verjaring in eigendom gekregen. Voordat de verjaringstermijn van 20 jaar (niet te goeder trouw) was begonnen, wist de buurman al dat deze grond niet zijn eigendom was. Toch heeft hij daar toen al coniferen geplaatst. Eiser vordert in navolging van Hoge Raad 24 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:309 schadevergoeding in natura, dat wil zeggen teruglevering van de verloren grond.
De rechtbank overweegt dat de buurman steevast niet te goeder trouw is geweest en willens en wetens de grond van de buren heeft gebruikt. De buurman kon dit immers afleiden uit de tekening bij de levering van zijn perceel, waarop de exacte grenzen waren vermeld. Ook had het kadaster al in 1991 zichtbaar piketpalen geplaatst. Verder heeft de voorganger van eiser niet ingestemd met het gebruik van de grond. Derhalve is weliswaar sprake van verjaring, maar ook van onrechtmatige daad. De vordering wordt toegewezen (onder dwangsom).
Voornoemde Hoge Raad 24 februari 2017 sluit niet uit dat ook schadevergoeding in geld kan worden gevorderd, mits uiteraard aan alle eisen van art. 6:162 BW is voldaan. Niet steeds immers zal teruglevering een optie zijn. Ook moet rekening worden gehouden met de factor eigen schuld ex art. 6:101 BW. Dit bijvoorbeeld als de grondeigenaar reeds geruime tijd wist of kon weten dat hij zijn perceel zou kwijtraken en regelmatige inspectie heeft nagelaten. Voor gemeenten zou dit mogelijk niet hoeven gelden, omdat van hen een dergelijke inspectie niet telkens kan worden verwacht.
Meer informatie over schadevergoeding na verlies van grond? De volledige annotatie met aanvullende jurisprudentie is te raadplegen onder Rb. Maastricht 14 november 2018, Prg. 2019/17 m.nt. P.J.M. Ros (ECLI:NL:RBAMS:2018:10698) of neem contact op met ons kantoor.
